Droevig lied van Fons

Het was drie uur in de nacht
Fons lag nog niet in bed
Nog steeds staarde hij voor zich uit
Naar zijn glas whisky, label red

Hoe was het toch zo ver gekomen
Hoe was het hem toch zo vergaan
Vroeger elf vrouwen aan tien vingers
Nu geen poot om op te staan

Nee, Fons mocht niet klagen
Hij heeft het goed gehad
Maar nu zou hij alles willen vergeten
Alles wat hij vroeger zo aanbad

Angéle was zijn droom, het doel in zijn leven
Hij wilde haar hebben, hij willen haar begeren
Maar zij moest niets van hem weten
Dat had Fons nog nooit meegemaakt
Normaal kwamen ze hem smeken
Enkel om hem in bed te hebben, liefst volledig naakt

Refrein:
Fons was de eerste mannelijke prostitué
Aan het raam, in de straat, het was hem allemaal gelijk
Fons, de eerste mannelijke prostitué
Liefde moest hij toen niet, enkel genot, geen gezeik

Toen kwam Fons die dame tegen
En inderdaad voor het eerst was hij verlegen
Niet zomaar de lust dreef hem toen voort
Nee tegen dame deed je niet wat anders zo hoort

Ze noemde Angéle, en was ravissant
Haar make up was perfect, aan haar borsten werd nog niet gewerkt
Ze had savoir-vivre en kende ook haar wereld
Nee, zoiets had Fons nog niet gekend

(Gesproken:)
Hij adoreerde haar met alle mogelijke middelen
Niets was hem teveel, zelfs geen operatieve ingreep
Liposuctie, aanpassing van het lid en nog veel meer
Alles voor Angéle, ook al deed het hem zeer

Refrein:
Fons was de eerste mannelijke prostitué
Aan het raam, in de straat, het was hem allemaal gelijk
Fons, de eerste mannelijke prostitué
Liefde moest hij toen niet, enkel genot, geen gezeik

Toen kwam de dag des oordeels,
Fons vroeg Angéle ten huwelijk, nog wel op zijn knieën
Applaus in het restaurant, een staande ovatie
Maar Angéle was streng en zei met klem: bedankt en tot ziens, maar eigenlijk liever nee

Fons gooide zich opnieuw in het leven op de staat
Mannen en vrouwen, zolang het maar gaat
Dat was zijn motto, zijn leitmotiv
Maar voor hij het wist, werd hij seropositief

Dus daar zit nu Fons, alweer bij zijn fles
Dromend van geluk, dat hij nooit meer zal kennen
Angéle, ma belle, het was zijn levensles
Voor het eerst niet enkel genot, het werd zijn dood

Refrein (x2):
Fons was de eerste mannelijke prostitué
Aan het raam, in de straat, het was hem allemaal gelijk
Fons, de eerste mannelijke prostitué
Liefde moest hij toen niet, enkel genot, geen gezeik

Twee jaren later stierf Fons,
Zijn oude tante bestelde zijn graf
Op de begrafenis waren heel veel dames
Maar Angéle kwam niet, zij zat te veraf

Ben je een Vlaams artiest die deze tekst wil opnemen? Laat een berichtje achter met je contact info door hieronder op comments te klikken!