Zacht als boter

Het was het jaar,
Het jaar dat de Sint niet meer kwam.
Ik was te oud voor geschenken,
Bijna een man.

Ik had mijn schoen gezet,
Ja, de suikerklontjes stonden klaar.
Maar op mijn ijver had niemand gelet
In het jaar,
Het jaar dat de Sint niet meer kwam.

Oh, een kinderhart is zacht als boter.
Oh, een droom is al te snel vergald.
Ja, een kinderhand blijft altijd open,
Maar als je de kans niet grijpt
Is ze op een seconde verknald.

Toen kwam de dag,
De dag dat mijn meisje niet meer kussen wou.
Ze werd te slim voor mijn streken,
Bijna een vrouw.

Ik had met haar afgesproken
aan de ingang van de cinema.
Maar ze heeft haar woord gebroken
Op de dag
De dag dat ze niet meer kussen wou.

Oh, een jongenshart is zacht als boter.
Oh, een droom is al te snel vergald.
Ja, een jongensbroek staat altijd open,
Maar als je de kans niet grijpt
Is ze op een seconde verknald.

Toen kwam het uur,
Het uur dat mijn uur had geslagen.
Ik was te oud voor het leven,
Niets kon ik nog verdragen.

Ik had mijn leven geleefd
Steeds op het scherp van de snee
En niemand zag hoe ik beefde
Op het uur
Het uur dat mijn leven had geslagen.

Oh, een oud hart is zacht als boter.
Oh, een leven is al te snel vergald.
Wat komt hierna, je kan maar hopen,
Maar als je de kans niet grijpt
Is ze op een seconde verknald.