Nieuw Vlaams Lied

17.3.06

Aan de oevers van de Neil

Er was geen strobreed tussen te krijgen
Iedere dag moest ik eraan geloven
Een weigering was schier ondenkbaar
De ruzie zou zijn: onvermijdbaar

Haar wil dicteerde iedere avond
Haar wet onderging ik schaamteloos
Verzet was zonder enig nut
Slagen en verwondingen zouden zijn het gevolg

Refrein:
Hoe kon ik er iets aan veranderen?
Hoe zou het anders kunnen gaan?
Zou ik haar ooit iets kunnen weigeren?
Of was het dan met mij gedaan?

Van 's morgens vroeg moest ik het ondergaan
Van bij het ontwaken zat zij eraan
Geen seconde ging er voorbij
Geen moment kon ze eraan weerstaan

Dikwijls dacht ik: nu is de maat vol
Einde verhaal, zonder pardon
Maar met die reeënoogjes bezwoer ze dan
Nog even en dan is 't gedaan

Refrein:
Hoe kon ik er iets aan veranderen?
Hoe zou het anders kunnen gaan?
Zou ik haar ooit iets kunnen weigeren?
Of was het dan met mij gedaan?

Op een dag ging ze te ver
Na herhaalde verzoeken weigerde ze formeel
Op endless repeat drukte ze, integendeel
Een hatelijke lach was mijn deel

Ik sloeg haar, ik weet, een beetje te hard
Het keukenmes liet ik echter in de kast
De grens was echter bereikt
Wederom Neil Diamond als ontbijt werd me een last

Refrein:
Hoe kon ik er iets aan veranderen?
Hoe zou het anders kunnen gaan?
Zou ik haar ooit iets kunnen weigeren?
Of was het dan met mij gedaan?

Dus ben ik nu terug een Solitary Man
Sweet Caroline is er niet meer
Maar eindelijk kunnen ontwaken met de muziek van mijn dromen
Kom op, Danny Fabry, laat me dansen op jouw tonen

Ben je een Vlaams artiest die deze tekst wil opnemen? Laat een berichtje achter met je contact info door hieronder op comments te klikken!